Robert bocaladı. Vaazının babasını ya da halkını memnun etmeyeceğini biliyordu ve bu çetin sınavdan çekiniyordu. Bu, hepsine meydan okumak ve kendi fikirlerini onlara kabul ettirmeye çalışmak gibi görünüyordu. Sonra korkaklığının farkına vardı ve kendisini ele geçiren bu duyguyu üzerinden atmayı başardı. Başını kaldırdığında babasının kendisini dikkatle izlediğini gördü ve henüz cevap vermediğini hatırladı.
“Burada vaaz vermeyi düşünmemiştim,” dedi, “ama istersen senin için yapabilirim.”
Babası patavatsızca, “İnsanlar ne yapabildiğini görmek için seni dinlemek isteyeceklerdir,” diye devam etti. “biliyorsun, okula gitmene izin vermemem gerektiğini söyleyenler çok oldu. Umarım onları utandırırsın.”
 
“Dunbar'ın eserleri, işçi sınıfı Siyah Amerikalıların gündelik yaşamlarına dair tarihsel enstantaneler sunmaktadır.”
Minnita Daniel Cox